برداشت جالبي از اين شعر ارائه کردي ولي مسئله اينه که شاعر بايد مخاطب رو در نظر بگيره. چند نفر مي‌تونن چنين تفسيري ارائه کنن و اصلاً آيا شاعر هم با چنين نگاهي اين کلمات رو روي کاغذ جاري کرده. من بعيد مي‌دونم. به نظرم شعر به اصطلاح سپيد اگر اينطوري باشه مخاطب رو به هيچ انگاشته و فقط يه سري کلمات که شايد فقط براي شاعر مفهوم خاصي داشته باشه و البته يه عده هم که اهل تعارف هستن هي تو اينجور فضاها هم ديگه رو تحويل مي‌کنن و احساس شاعري بهشون دست ميده.